Yararsız olacak, uğraşlarına ve kaldığın yerden devam etme düsturuna bakılırsa; girişiyorsun bir maceraya. Bu cümleleri anlamı kotarmak adına bir günün ardına, karalıyorsun. Kendine bu yerden hangi zamanı tutuyorsun? Hangi an’ı seyrediyorsun? Seneler önceydi. Düşünmeyi gerektirmeyecek kadar önemsizdi. Bir gerçek var ise kaçmayı başaramadığın bir sessizliği ardına, getirdi. Düşün bi kere.

Beni izliyorlar mıydı? Gözlüyorlar mıydı?

Hangi koşullarda düşünüyorlardı?

Zamanın hangi koşuluna göre, beni oluşturuyorlardı?

Bir bütün olarak hangi an vardım?

Büyük sorular değil elbet. Ciddiyetle girişilmiş bir anlamsızlık ve

Uzaklaşmak için gerekçeler. Kendime uydurduğum tarifler.

Bu gün düşündüklerim,

Hangi yargılara, kesinkes ve duraksamadan varıyorum? İstediğim mutlak, ideal nedir?

Düşünce kalıpları kendini tekrar ediyor. Ben biraz boğuluyorum,

Kaç farklı yargıyla kendimi gözetliyorum?